Het succes van het Romeinse Rijk was voor een deel te danken aan hun uitstekende technische kennis. Hoewel wij in het algemeen hun technologie al lang hebben overtroffen, is dit bij beton niet het geval. Romeins beton was meer geavanceerd dan het beton wat we vandaag de dag gebruiken, zoals blijkt uit het overleven van een aantal 2000-jaar oude wegen en gebouwen – zelfs in kust- en aardbevingsgebieden. Helaas is nog steeds niet bekend hoe het precies gemaakt is.

Minerale kristallen

In een zoektocht naar het geheime Romeinse recept gebruikte professor Marie Jackson van de Universiteit van Utah speciale röntgenstralen om beton van een 2000-jarige pier in Orbetello, Italië, te onderzoeken. Jackson onthult dat kristallen van een gelaagd materiaal genaamd “aluminium-tobermoriet” verantwoordelijk is voor de structurele sterkte van Romeins beton. Dezelfde kristallen worden gevonden in rotsen die ontstaan ​​zijn na vulkanische uitbarstingen. Hiervan werd verondersteld dat hoge temperaturen nodig waren om ze te vormen. “Niemand heeft tobermoriet bij 20 graden Celsius geproduceerd,” zegt Jackson. “Oh, behalve de Romeinen.”

Verloren recept

Van Romeins beton is bekend dat het kalk, vulkanische as en zeewater bevat. Het is echter nog niet gelukt om de formule voldoende goed te repliceren voor praktische toepassingen. Aangezien de chemische kennis van de Romeinen rudimentair was, wordt gedacht dat zij de formule per toeval ontdekt hebben door te zien dat vulkanische as bij blootstelling aan zeewater in steen verandert. De kennis van de Romeinen is echter verloren gegaan. Jackson’s werk kan bijdragen aan het herontdekken van de formule. Mocht dit lukken, dan is de bouwwereld niet alleen een sterk en duurzaam bouwmateriaal rijker, maar ook een materiaal dat een positieve bijdrage levert aan het klimaat.

CO₂-opslag

Modern beton, inclusief het essentiële bestanddeel Portlandcement, is een belangrijke bron van broeikasgassen, ongeveer 5 procent van de door mensen veroorzaakte uitstoot. Een derde van de uitstoot van het beton wordt veroorzaakt door het opwekken van de warmte die nodig is voor de ovens waarin het cement wordt gemaakt, en de helft komt vrij bij de verwarming van het kalksteen. Bij het Romeinse proces reageert het kalk met CO₂ in zeewater, waardoor het beton CO₂ opslaat in plaats van uitstoot.

Bron: Bouwwereld.nl